امام زمان (ع)

• علائم ظهور یا نشانه‌های ظهور حوادثی که در آستانه ظهور یا قیام امام زمان (عج) رخ می‌دهند. علائم ظهور به حتمی و غیرحتمی تقسیم می‌شوند. علائم حتمی، علائمی است که پیش از ظهور قطعا اتفاق می‌افتد؛ مانند صیحه آسمانی، خروج سُفیانی، قیام یَمانی، قتل نفس زَکیّه و خَسفِ بَیداء و نشانه‏‌های غیرحتمی علائمی است که بدون تحقق آنها هم امکان ظهور امام زمان وجود دارد. در برخی از منابع روایی، نشانه‌های ظهور مهدی(عج) با علامت‌های برپایی قیامت آمیخته شده است.

برخی از اندیشمندان نشانه‌های ظهور مانند سفیانی و دجال را رمزی و نمادین دانسته است. به عنوان مثال دجال را نماد انحراف از اسلام و سفیانی را نماد انحراف در جامعه اسلامی می‌دانند؛ اگرچه این نظر را خلاف ظاهر احادیث و لغو کارکرد علائم ظهور دانسته‌اند.

منبع نشانه‌های ظهور احادیثی است که در جوامع روایی فریقین نقل شده است. در کتاب مقدس برای ظهور منجی علائمی ذکر شده که برخی از آنها با نشانه‌های ظهور امام مهدی(عج) در منابع روایی مسلمانان مشترک است.

مفهوم‌شناسی
علائم ظهور به حوادثی می‌گویند که وقوع آنها نزدیک‌شدن ظهور امام مهدی(ع) را نشان می‌دهد. گفته‌اند به‌وسیله این حوادث است که امام مهدی(عج) از مدعیان مهدویت شناخته می‌شود.

زمان و نحوه تحقق
بر اساس روایات، وقوع تعدادی از نشانه‌ها پیش از ظهور و متصل به آن خواهد بود و تعدادی در طول دوران غیبت کبرا اتفاق می‌افتد. همچنین بر پایه روایتی که در کمال الدین صدوق نقل شده صیحه آسمانی، خروج سُفیانی، قیام یَمانی، قتل نفس زَکیّه و خَسفِ بَیداء قبل از قیام امام مهدی(ع) به وقوع می‌پیوندند.شیخ مفید از آنها به علائم قیام قائم یاد کرده است.[۴] از این‌رو این علائم نشانه‌های قیام امام مهدی(ع) نیز نامیده شده‌اند.

برخی از نشانه‌های ظهور مانند سایر پدیده‌ها به روال طبیعی تحقق می‌یابد و تحقق برخی دیگر مانند صیحه آسمانی، به طور عادی ممکن نیست و در قالب معجزه خواهد بود.

نشانه‌های حتمی و غیرحتمی
نشانه‌های ظهور به حتمی و غیرحتمی تقسیم می‌شوند: نشانه‏‌های حتمی علائمی است که پدیدارشدن آنها قطعی است و تا آنها واقع نشود، حضرت مهدی ‏(عج) ظهور نخواهد کرد. نشانه‏‌های غیرحتمی علائمی است که به قطعی بودن آنها تصریح نشده و امکان دارد بدون تحقق آنها هم امام زمان ظهور کند.